Dit is een gedachte die kan worden gebruikt om te beweren dat dood en verdriet het onafwendbare lot zijn van allen die hier komen, want hun vreugden zijn vervlogen nog voor ze volledig omarmd of zelfs maar even vastgehouden kunnen worden. Maar dit is ook het idee dat niet toelaat dat een onjuiste waarneming ons in haar greep houdt, of meer voorstelt dan een voorbijdrijvende wolk tegen een eeuwig serene hemel. En het is deze sereniteit die we zoeken vandaag, wolkloos, zonneklaar en onbetwijfelbaar.
We zoeken vandaag Uw heilige wereld. Want wij, Uw liefhebbende Zonen, zijn even de weg kwijt. Maar we hebben naar Uw Stem geluisterd en precies geleerd wat we moeten doen om de Hemel en onze ware Identiteit te hervinden. En we zeggen vandaag dank dat de wereld maar een ogenblik duurt. We willen voorbij dat nietig ogenblik naar de eeuwigheid toe gaan.